یک مطالعه جدید که اولین نتایج داده های مربوط به یک آزمایش طولانی مدت توسط دولت ایالات متحده را نشان می دهد، حاکی از وجود مقادیر زیاد پروتئین های آمیلوئید در مغز افراد مسنی است که وضعیت آنها عادی به نظر می رسد و وجود بیش از اندازه این پروتئین می تواند یک علامت پیش بینی کننده موثر از ابتلا به بیماری آلزایمر در مراحل اولیه باشد.
فرضیه وجود آمیلوئید طی چند دهه گذشته راهنمای اکثر تحقیقات برای درمان بیماری آلزایمر بوده است. ایده این است که تجمع پروتئین های سمی آمیلوئید در مغز که “پلاک” نامیده می شوند، عامل اصلی تخریب کننده سیستم عصبی و بروز بیماری آلزایمر است.
آزمایش A۴ که به عنوان درمان ضدآمیلوئید در مطالعه افراد بدون علامت آلزایمر شناخته می شود، از سال ۲۰۱۴ آغاز شد و به گونه ای طراحی شده است که به طور صریح تحقیق کند که آیا مداخله ضد آمیلوئیدی می تواند باعث کاهش سرعت اختلال شناختی مرتبط با آلزایمر قبل از شروع علائم بالینی شود یا نه.
کارآزمایی A۴ به گونه ای طراحی شده است که تا اواخر سال ۲۰۲۲ به طول می انجامد، بنابراین تا حصول داده های اثر بخشی این درمان هنوز حداقل ۲ سال باقی مانده است. اما یک مطالعه تازه منتشر شده از روند این مطالعه نشان می دهد که سطح بالای آمیلوئید می تواند نشانه ابتلا به آلزایمر در آینده و قابلیت پیشگیری از آن باشد.
محققان تاکنون در این مطالعه نتیجه گرفته اند که میزان بالای آمیلوئید با نتایج ضعیف تر در تست های عملکردی و افزایش گزارش های مربوط به کاهش عملکرد شناختی روزانه همراه بوده است. این نتایج از این فرضیه پشتیبانی می کند که آمیلوئید بالا نشان دهنده مرحله اولیه در زنجیره ابتلا به آلزایمر است.
