در مطالعه‌ای که اخیرا در دانشگاه بریتیش کلمبیا به انجام رسیده و در مجله جاما منتشر گردیده دانشمندان به بررسی این امر پرداختند که چرا بیمارانی با اختلال افسردگی اساسی، اختلالات دوقطبی، اضطرابی و استرس پس از سانحه دچار بدبینی و الگوهایی ذهنی می‌شوند که نه تنها سرسخت و غیرقابل توقف‌اند بلکه اغلب گریزناپذیر هم به نظر می‌رسند.
دانشمندان متاآنالیزی را بر روی بیش از ۹۰۰۰ اسکن مغزی که طی مطالعات پیشین به دست آمده بود انجام دادند. طی این تلاش ۴۷۵۵ مغز نرمال با ۴۵۰۷ مغز افراد دارای اختلال خلقی و اضطرابی مقایسه گشت. در این تحلیل نشان داده شد که در مغز بیماران نواحی یکسانی که مسئول کنترل احساسات و شناخت اند متحمل آسیب می‌شوند.
همچنین نشان داده شد همه بیمارانی که از این شرایط بالینی رنج می‌برند فعالیت کمتری در لوب پیش‌پیشانیِ تحتانی، کورتکس ،گیجگاهی، ،اینسولا و نواحی پوتامن مغزی نشان می‌دهند.
همگی این نواحی به صورت فعالانه در کنترل احساسی و شناختی و تغییر مکرر فعالیتهای ذهنی نقش دارند. همچنین در نواحی سینگولیت جلویی، آمیگدال چپ و تالاموس(همگی نواحی درگیر در پردازش احساسات و شناخت هستند) افزایش عملکرد رخ می‌دهد.
اهمیت این مطالعه از آن‌جا ناشی می‌شود که اساس تحقیقات آتی را در مورد درمان بهتر اختلالات اضطرابی و خلقی شکل می‌دهد.
طراحی سایت و توسعه توسط شرکت نما اندیشان روشن
تمام حقوق این سایت برای کلینیک اعصاب و روان راه احیاء محفوظ می باشد.
با عرض پوزش، برای این جستجو چیزی یافت نشد.
