مطالعات محدودي در اين زمينه وجود دارد اما در سال 2015 پژوهشي توسط شرکت بین‌المللی اطلاعات- محتوا و فناوری پروكوئست به انجام رسيد كه در آن 56 تن از والدين هليكوپتري كودكان تا 8 سال مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. لازم به ذكر است كه شركت كنندگان يا وابسته به استراتژي تربيتي استبدادگرا بودند و يا اصولا افرادي با سطح اضطراب بالا محسوب مي‌شدند.
با توجه به يافته های پژوهشی، فرزندان اين خانواده ها نه تنها بسيار خودشيفته بودند بلكه در عين حال سطح اعتماد به نفس پاييني داشتند و همين موضوع منجر به عدم توانايي آنها براي ايجاد روابط اجتماعي پايدار و موثر شده بود. آنها غالبا سعي مي كردند هر مشكلي را از مسير دعوا و بحث حل و فصل كنند.
اين كه چرا شيوه فرزند پروري هيلكوپتري روز به روز بيش از گذشته در حال افزايش است، به صورت هاي مختلفي تفسير شده است. براي مثال طبق مقاله اي از مجله نيچر، شماري از محققان معتقد هستند كه فشارهاي اقتصادي منجر به تشديد چنين الگويي خواهد شد. در واقع آنها تصور مي كنند كه با اعمال حساسيت بيش از حد نسبت به كودكان خود، آنها را براي دست يابي به شغلي پر درآمد در آينده آماده خواهند كرد.
با علم به اهميت فراوان اين مسئله مركز ملي اطلاعات زيست فناوري آمريكا طي پژوهشي كه اخيرا به چاپ رسيده، والدين هليكوپتري را از پايه رد كرده است. با استناد به اين مطالعه، بهترين روش ممكن كه البته بسيار هم ساده است فرصت دهي به فرزندان براي تجربه زندگي و درس گرفتن از اشتباهات خود است. بدين ترتيب تنها زماني به فرزندتان كمك كنيد كه از شما بخواهد و اين حمايت دلسوزانه را تبديل به عادت يا روتيني هميشگي نكنيد. در مجموع توصيه مي شود در برابر فرزندان خود انعطاف پذير باشيد و گاهي اوقات به جاي دنبال كردن كودك، تنها از احساس پدري و يا مادري لذت ببريد.
توصیه‌های کاربردی
1- برای کودکان خود چالش‌هایی متناسب با سن آنها ایجاد کنید و بگذارید تا آنها خود از پس مواجهه با چالش برآیند. این چالش میتواند خرید از مغازه، پرسیدن آدرس از شخص غریبه، تنها ماندن در منزل،
2- در روابط میان بچه ها با یکدیگر تا حد امکان دخالت نکنید حتی اگر دعوایشان شده باشد. بگذارید کودکان خود توانایی ایجاد رابطه و حل و فصل مسائلشان را تجربه کنند.
3- بگذارید کودکان خطر کنند. این شهامت را در وجود فرزند خود پرورش دهید تا مسایل جدید را امتحان کند. غذاهای جدید امتحان کند، با افراد جدید دوست شود یا سه‌چرخه سواری را امتحان کند. به او بیاموزید بدون خطر کردن در زندگی نمی‌تواند موفق شود. البته میزان این ریسک ها باید کنترل شده و اصطلاحا سالم باشد.
4- بگذارید کودکان اشتباه کنند. یکی از نتایج خطر کردن فرزندان، این است که اشتباه کنند. بگذارید اشتباه کنند و جلوی اشتباه را نگیرید. این گونه کودک می آموزد اشتباه کردن جزوی از زندگی است و این به رشد اعتمادبه‌نفس او کمک می‌کند.
5- برای کودکانتان میانبر نزنید. مسلم است که شما بهترینها را برای فرزندتان می‌خواهید. اما پدر یا مادری که به معلم مدرسه التماس می‌کند نمره اضافی به فرزندش بدهد، به نفع او عمل نمی‌کند. در حقیقت ولخرجی یا دست و دلبازی در دادن امتیاز به فرزند، حاوی این پیام است که به او اطمینان و اعتماد ندارید.
