بی سوادی یعنی چه ؟
بی سوادی دوگونه است:
بی سوادی سیاه:
شکلی از بی سوادی است که در نخستین نگاه، دیده می شود
اینکه چه کسی نمی‌تواند اسم خود را روی برگه‌ی کاغذ بنویسد یا تابلوی یک خیابان را بخواند
ارزان‌ترین نوع این مشکل است، که می‌توان با آن مبارزه کرد
اما موضوع هراسناک بی سوادی سفید است :
کسانی که در ظاهر توانایی خواندن و نوشتن دارند
هر روز در فضای حقیقی و مجازی، می‌نویسند و حرف می‌زنند
کسانی که انبوهی از مدارک آموزشی و درجات و گواهینامه‌ها را در کیف خود جابجا می کنند اما، هنوز در ساده‌ترین تعامل ها و ارتباط ها و خوانش و نگارش کلمات دچار چالش‌های جدی هستند و چنته‌شان از موهومات و شبه علم پر است
این شکل از بی سوادی “سفید” است
چرا که در نگاه اول، دیده نمی‌شود
این نوع از این مشکل به سادگی قابل سنجش نیست و در آمارها ثبت نمی‌شود
این نوع مشکل ، وقتی با انواع مدارک رنگارنگ دانشگاهی ، تایید و تقویت شود، ندانستن مرکب را باعث می‌شود و خطرناک‌تر است.
حالا فرد به ابزارهایی جدید برای تقویت این مشکل خود و دفاع از باورهای نادرست خود مجهز گشته است
و متاسفانه درد امروز جامعه ما از این مشکل و به نوع سفید است.
بی سوادی عاطفی
بعضی افراد نيز دچار نوع دیگری از این مشکل عاطفی بوده و نمي توانند برای بيان احساس درون خود واژگان مناسب پيدا كنند.
آدم ها نیاز دارند بشوند که شما دوستشان دارید، چرا امروز ناراحتید، چرا جواب تلفن ها را نمیدهید و…
به همين خاطر اين افراد غالبا در روابط بين فردي خود با مشكل مواجه مي شوند.
تمرین کنید احساستان را بیان کنید .
