تفاوت کمرویی کودکان و اضطراب اجتماعی:
حدود ۱۵ درصد کودکان به شکل طبیعی خجالتی‌تر از دیگران به نظر می‌رسند، اگر این احساس طبیعی از حالت متعادل و مناسبش خارج و بیش‌ازاندازه ادامه پیدا کند. می‌تواند برای والدین نگران‌کننده باشد. تفاوت کمرویی کودکان و اضطراب اجتماعی؟
مهم‌ترین زمانی که کودکان از افراد غریبه دوری می‌کنند حدود ۸ ماهگی است. در این سن به‌طور طبیعی کودک احساس غریبگی یا اضطراب در حضور افراد غریبه کرده و نشانه‌ای کاملاً طبیعی در رشد است. در حدود ۳ تا ۴ سالگی هم کودک احساس خجالت و شرم را تجربه می‌کند. و نسبت به قبل کمی بیشتر خجالتی به نظر می‌رسد.
ترس اجتماعی:
اضطراب یا هراس اجتماعی احساس اضطراب شدید در موقعیت‌های اجتماعی مانند جمع و صحبت کردن با دیگران است. اگر این احساس اضطراب آن‌قدر در یک موقعیت اجتماعی شدید شود که مانع ارتباط کودک شما با دیگران باشد. و عملکرد او را در بازی، تحصیل و ارتباط با دوستانش مختل کند و احتمال تشخیص اختلال هراس اجتماعی وجود دارد.
یکی از راه‌هایی که می‌توانید بین کمرویی و اضطراب اجتماعی کودکتان تفاوت بگذارید آن است که آیا او تنها از بزرگ‌ترها خجالت می‌کشد. یا حتی از هم‌سن‌های خودش نیز خجالت می‌کشد. اگر در حضور هم‌سن‌ها هم خجالت می‌کشد.
کودکان کمرو و خجالتی معمولاً به حضور با دیگران و ارتباط و بازی با هم‌سن‌وسال‌هایشان علاقه دارند. اما احساس خجالت مانع ارتباط آنها می‌شود. در مقابل کودکان منزوی در کنار دیگران هیچ لذتی نمی‌برند و حتی حضور در جمع می‌تواند برایشان آزاردهنده هم باشد. منزوی بودن می‌تواند نشانه‌ای از افسردگی یا مشکلات دیگر باشد و نباید با کمرویی اشتباه گرفته شود. پیدا کردن علت کمرویی فرزندتان به درمان آن نیز کمک می‌کند اما باید بدانید پیدا کردن علت اصلی به این سادگی‌ها نیست و نیاز به بررسی دقیق و طولانی دارد.
تحقیقات نشان داده والدین کمرو حداقل یکی از کودکانشان هم خجالتی می‌شود. اما آیا این تنها به دلیل ارثی بودن کمرویی است؟ در حقیقت کمرویی تا حدی می‌تواند ناشی از ویژگی‌های ژنتیکی باشد. اما مسئله مهم‌تر آن است که اگر شما خودتان فردی کمرو و خجالتی هستید احتمالاً کودک شما علاوه بر گرفتن ژن‌هایتان از رفتار شما نیز یاد می‌گیرد.
