حافظه و چاقی
جالب توجه است که موش های بالغ دراضافه قند اعمال شده در مطالعات هارل، از عوارض جانبی مشابهی رنج نمیبردند. به هر حال، رژیم غذایی- به ویژه تاثیر آن بر روی وزن- تا پیری همچنان بر روی مغز تاثیر می گذارد. /حافظه
برای مثال، برخی مطالعات پیوندی بین وزن بدن و اندازه هیپوکامپ یافته اند. محققانی در استرالیا این پیوند را با اندازه گیری سایز هیپوکمپ ومقایسه ی آن با شاخص جرم بدن، که نسبتی از وزن بر قد است برای مشخص کردن اینکه آیا شخصی چاق هست یا نه، مقایسه کردند.
آنها متوجه شدند که، در 60 سالگی، افرادی که اضافه وزن داشتن و یا چاق بوده اند، هیپوکمپ کوچکتری نسبت به افراد با وزن متناسب داشتند.
علاوه بر این، طی مطالعه ای 8 ساله، متوجه شدند که هیپوکامپ کوچک میشود ولی چاق ها بیشترین کاهش را تجربه میکنند.
هیپوکمپ معمولا با افزایش عمر، کوچک میشود. ولی در دیمنتیا (زوال عقل) این کوچک شدن تاثیر بیشتری دارد. تحقیق دیگری بر روی انسان پیشنهاد میدهد که افراد چاق امتیاز کمتری در آزمون های حافظه بدست می آورند. ولی کاهش وزن با عمل جراحی برازیلا، میتواند نمرات را بهبود ببخشد.
.
مطالعات بر روی موش ها، میتواند نکاتی درباب ارتباط چاقی و اندازه ی هیپوکمپ به ما ارائه دهد. شاید موش های چاق سطح بالای التهاب مغزی، از جمله هیپوکمپ، بخاطر آزاد شدن مولکول از سلول های چربی است. موش ها همچنین بر مورد آزمون حافظه، ضعیف عمل کردند که نشان میدهد که شاید التهاب مزمن مغزرا در بر میگیرد که باعث ایجاد مشکلات حافظه میشود.
مغز ما با چیزی که میخوریم، شکل میگیرد. اگر در رژیم غذایی ما، چربی بیش از حد و یا شکر بیش از حد وجود داشته باشد، ممکن است پیامدهای دائمی بر روی عملکرد مغز ما داشته باشد.
پس ورزشکار نگه داشتن مغزمان، دلیل دیگری برای بهبود بخشیدن به رژیم غذایی ماست.
