خشنودی در رابطه زناشویی
در بین تمامی رابطه های انسانی زندگی زناشویی طولانی مدت و رضایتمند کمیابترین نوع رابطه است و به آسانی به دست نمی آید .هیچ راطه دیگری در زندگی بشر نمیتواند مانند ازدواج دو انسان بالغ را که ممکن است شناخت بسیار کمی از یکدیگر داشته باشند برای یک عمر به هم زنجیر کند.ازدواج موضوعی نیست که همه از آن شناخت درستی داشته باشند و مهارت اداره آن را نیز در هیچ کجا نیاموخته اند. بسیاری از افراد زمانی زندگی مشترک خود را شروع میکنند که نمیدانند ازدواج یعنی قدم گذاشتن در یک کار مشترک .
زوج های بسیاری از رابطه زناشویی خود ناخشنودند و وقت خود را صرف یافتن راهی برای بازسازی و حفظ زندگی مشترک خود کرده اند اما چون به دنبال تغییر طرف مقابل هستند راه به جایی نمیبرند و نا امید میشوند .این افراد میخواهند که بیرون از خود را کنترل کنند یعنی اگر من احساس ناخشنودی میکنم خود من مسئول این احساس نیستم بلکه دیگران و رویدادها خارج از کنترل من در ایجاد آنها نقش داشته است و مقصرند یا دست من نیست. همسر من مقصر و عامل تمام ناخشنودیهای من است وظیفه من تغییر او به هر قیمتی است . این یک نوع کنترل بیرونی است .
گاهی متوجه نیستند که با رفتارهای مخرب خود این وظیفه یعنی تغییر دادن طرف مقابل شرایط را بدتر میکند .
این رفتارهای مخرب عبارتند از :
* انتقاد کردن
* سرزنش کردن
* شکوه و شکایت کردن
* غر غر کردن
* تهدید کردن
* تنبیه کردن
* باج دهی برای کنترل کردن دیگران
تا زمانیکه هر کدام ار این عادات مخرب را نه تنها در رابطه زناشویی بلکه در هر نوع رابطه ای به کار برده شود آثار مخربی به همراه دارد .ولی میتوانیم رفتارهای پیوند دهنده را جایگزین آنها کنیم گرچه سخت است و نیاز به صبر و بردباری و گذشت زمان دارد و تمرین و تمری و تمرین
رفتارهای پیوند دهنده :
* گوش کردن
* حمایت کردن
* تشوبق کردن
* احترام گذاردن
* اعتماد کردن
* پذیرفتن فرد همانگونه که هست
* گفتگوی همیشگی بر سر اختلافات
برای یک زندگی شاد انتخاب با شماست که کدام رفتارها را انتخاب کنید : رفتارهای مخرب یا رفتارهای پیوند دهنده
