تأثیر هوش دوران کودکی بر سرعت پیری
بر اساس نتایج تحقیقی باهدف شناسایی صفات و عوامل سبک زندگی مرتبط با روندهای مختلف پیری، مشخص شد، صفات و شرایطی مانند کاهش هوش یا محرومیت در دوران کودکی می‌تواند تأثیر منفی بر سلامتی و سرعت پیری داشته باشد.
در گذشته برای اندازه‌گیری سن اپی‌ژنتیکی از ساعت‌های اپی‌ژنتیک با قابلیت اندازه‌گیری سن کرونولوژیکال ( سن شناسنامه‌ای) به‌عنوان مرجع استفاده می‌شد، اما به‌تازگی با کمک فنوتیپ‌هایی (خصوصیات قابل مشاهده یک جاندار) مانند پروفایل سلول‌های خونی و نشانگرهای التهابی پیش‌بینی دقیق‌تر این سن امکان‌پذیر شده است.یکی از انواع جدیدتر این ابزارهای اندازه‌گیری سن اپی‌ژنتیکی، ساعتی به‌نام DNAm PhenoAge است که با استفاده از نشانگرهای دقیق‌تر می‌تواند امراض و مرگ‌ومیر را در سن کرونولوژیکال شناسایی کند
.
محققان دریافتند که صفات و شرایطی مانند کاهش هوش یا محرومیت کودکانه می تواند تأثیر منفی بر سلامتی و امراض در زندگی آینده فرد داشته باشد. این موضوع محققان را به این فرضیه سوق داد که این عوامل می‌توانند بر سن اپی‌ژنتیک فرد نیز تأثیرگذار باشند و در نتایج PhenoAge خود را نشان دهد.
محققان خاطر نشان کردند: ارتباط بین DNAm PhenoAgeAccel با ضریب هوشی که تقریبا در 60 سالگی اندازه گرفته‌شد یک یافته کلیدی و نشانگر ارتباط پایدار بین شناخت و پیری اپی‌ژنتیکی است.این نتایج تحقیقات گذشته در مورد هوش عمومی در دوران کودکی و تفاوت‌های قابل‌توجه در سلامت و بیماری را پشتیبانی می‌کند. این موارد بیانگر اهمیت سلامت و مدیریت بیماری به اندازه اهمیت وضعیت اقتصادی و اجتماعی بالاتر است.
محققان نتیجه گرفتند که این ساعت اپی ژنتیکی جدید ممکن است تا حدودی به عنوان نشانگر پیری فیزیولوژیکی شناخته شود.”
