زیرگروه های بیولوژیک بیماری آلزایمر
آلزایمر یک بیماری هتروژن است که در سنین مختلف و با علائم بالینی متنوعی آغاز می شود. مطالعات زیادی تفاوت های بین آلزایمر با شروع زودهنگام (Early onset) و دیر هنگام (Late onset) را نشان داده اند. پیشرفت های جدید در تحقیقات بایومارکرها و دسترسی بیشتر به اطلاعات مغز پس از مرگ به تعریف بهتر زیر گروه های آلزایمر کمک کرده است.
یک مطالعه مروری با استفاده نتایج تصویر برداری و نوروپاتولوژی بیماران پس از مرگ، چهار زیر گروه را بر اساس پاتولوژی تائو و آتروفی مناطق مغز تعریف کرده است:
آلزایمر تیپیکال (typical AD) که در آن کلافه های نوروفیبریلاری در هیپوکمپ و قشر مرتبط با آن در توازن هستند. این گونه از آلزایمر ۵۵% موارد ابتلا را به خود اختصاص می دهد.
آلزایمر با غلبه لیمبیک (limbic predominant AD) که در آن کلافه ها در هیپوکمپ تجمع بیشتری دارند و ۲۱% از موارد ابتلا را شامل می شوند.
آلزایمر با درگیری کمتر هیپوکمپ (hippocampal-sparing AD) که در آن کلافه ها در قشرهای مرتبط بیشتر اند و ۱۷% موارد ابتلا را به خود اختصاص می دهند.
آلزایمر با آتروفی خفیف که ۱۵% موارد ابتلا را شامل می شود.
سن ابتلای بیماران در دو زیرگونه اول بالاتر از سن ابتلا در دو زیر گونه دوم بود.
آلزایمر با غلبه کلافه ها در هیپوکمپ در زنان شیوع بیشتری داشت.
آلزایمر با درگیری کمتر هیپوکمپ در افراد با تحصیلات بالا و آلزایمر با آتروفی خفیف در افراد با تحصیلات کمتر دیده شد.
بیماران دچار آلزایمر با آتروفی خفیف در زمان حیات نسبت به سایر زیر گروه ها نمرات بالاتری در آزمون های MMSE و CDR کسب کرده بودند.
آلزایمر با درگیری کمتر هیپوکمپ سن ابتلای پایین تری نسبت به نوع تیپیکال و آلزایمر با غلبه هیپوکمپ داشت.
آلزایمر با درگیری کمتر هیپوکمپ در افراد حامل APOEe3 کمتر دیده شد. همچنین در این گونه پاتولوژی آمیلوئید بتا کمتر و تائو بیشتر از آلزایمر تیپیکال بود. نورودژنراسیون نیز نسبت به آلزایمر با غلبه هیپوکمپ بیشتر بود.
