بیماری فضولی
از حقوق انسانی هر کس، برخورداری از “امنیت” و “آرامش” است. /فضولی
وقتی دیگران، در امور شخصی افراد تفتیش و تجسس میکنند امنیت آنان را به مخاطره میاندازند و آسایش آنان را از بین میبرند.
هر کسی در زندگی خصوصی خود مسائل و اسراری دارد که نمی خواهد دیگران از آن با خبر شوند!
بعضی از ما ایرانیها عادت كردهایم در كارهایی كه اصلا به ما مربوط نمیشود، دخالت كنیم كه شاید مربوط به این مساله میشود كه ذهن ما از كودكی، قضاوتگر و برچسب زننده به دیگران تربیت میشود و با آموزشهای غلط و رفتارهایی كه در رابطه با خود ما صورت میگیرد، این ویژگی منفی در ما شكل میگیرد و به صورت ناخودآگاه، هر چند مایل هم نباشیم،نیز این رفتار را خواهیم داشت و تكرار میكنیم!
آیا ما هم فضول هستیم !؟
هر بار که خواستید مطمئن شوید فضولی می کنید یا خیر،
این چند سوال از خودتان بپرسید:
آیا این شخص را آنقدر می شناسم که سوال هایی از او بپرسم؟
آیا حق دارم کارهای این فرد را زیرنظر بگیرم یا حتی او را به خاطر کارهایی که انجام می دهد، سرزنش کنم؟
آیا می توانم از او علت کارش را بپرسم و اصلا چنین اجازه ای دارم؟
علت این سوال من از او چیست؟ آیا صرفا می خواهم دیدم نسبت به او باز شود یا قصد دیگری دارم؟
از سر حسادت او را سوال پیچ کرده ام؟
حوصله ام سر رفته و دنبال هیجان و شایع پراکنی هستم؟
می خواهم از اطلاعات بدست آمده به نفع خود استفاده کنم؟
اگر کسی چنین سوالی از من بپرسد، خوشم می آید؟
تبعات فضولی کردن:
افزایش حسادت
برهم زدن آرامش فردی و اجتماعی
ریختن آبروی فرد
بذر کینه و دشمنی کاشتن
شعله ور ساختن دعوا و خشونت های خانوادگی
برخی راهکارهای مقابله با فضولها!
استفاده زیرکانه از مهارت سکوت
موضوع مورد بحث را به سرعت عوض کنید.
مجبور نیستید بابت هر پرسش، پاسخی واضح و روشن بدهید.
حد و حدودشان را مشخص کنید.
وقتی در مورد دیگران خبرچینی می کند، علاقه ای نشان ندهید.
تمرکز بر فراز و نشیب های زندگی خود داشتن
رک گویی و استفاده از مهارت “جرات ورزی” و مهارت “نه گفتن”.
امتیاز شما به این صفحه