«مغز شما در نوستالژی: نورون ها در مکان های معنی دار روشن می شوند»
شاعری به نام آودن در سال ۱۹۴۸ کلمه ی توپوفیلیا را در مورد تعلقی که افراد در زمان بازگشت به یک مکان که در گذشته مهم بوده است حس می کنند به کار برد.
اکنون برای اولین بار دانشمندان واکنش های نوستالژیک را در مغز به کمک اسکن های MRI ثبت نموده اند.
چه قدم زدن در جنگلی باشد که در کودکی در آن بازی می کردیم، و یا شنا کردن در همان دریای تابستان گذشته، بازگشت به مکان های معنی دار موجب تغییرات چشمگیر ذهنی و احساسی می شود که این پژوهش نشان می دهد موجب تقویت سلامت می شوند.
این مطالعه که توسط دانشگاه سوری انجام شد، نشان داد که که در مقایسه با زمانی که به افراد اشیا مهم نشان داده می شود، زمانی که مکان های شخصی را به آن ها نشان می دهیم، فعالیت بسیار زیادی در آمیگدال (منطقه ای کلیدی برای پردازش احساسات) مشاهده می شود.
نینو استراچی سرپرست پژوهش می گوید: «این پژوهش نشان می دهد که مکان های که ما دوستشان داریم نه تنها کسی که ما هستیم را شکل می دهد، بلکه فواید فیزیکی و روانشناختی عمیقی نیز دارد که ما را ملزم می سازد که آن ها را برای نسل های آینده حفظ نماییم».
