برای سیگاری‌هایی که درمان با وارنیکلین را آغاز می‌کنند، یک تاریخ مشخص ترک به عنوان هدف باید تعیین شود که معمولا این تاریخ، یک هفته پس از شروع درمان است. درمان با وارنیکلین را باید به صورت تدریجی و با افزایش دوره‌ای دوز آن به مدت یک هفته آغاز کرد به این صورت که دارو با دوز ۵/۰ میلی‌گرم یک بار در روز از روز اول تا سوم، ۵/۰ میلی‌گرم دو بار در روز برای روزهای چهارم تا هفتم و در نهایت دوز هدف ۱ میلی‌گرم دو بار در روز با شروع از روز هشتم (یعنی تاریخ هدف ترک) تجویز می‌شود.
این شیوه افزایش دوز طی یک هفته، باعث کاهش حالت تهوع در مقایسه با زمانی می‌شود که شروع درمان از ابتدا با همان دوز ۱ میلی‌گرم دو بار در روز باشد. باید به بیماران توصیه کرد که دارو را همراه با غذا مصرف کنند تا خطر تهوع کاهش یابد. برای کسانی که تهوع بیش از حد و مشکل ساز دارند باید دوز را به حد ۱ میلی‌گرم یک بار در روز رساند؛ چنانچه پس از این کاهش دوز، تهوع بیمار کمتر شود مجددا باید تلاش کرد تا در صورت امکان دوز را به میزان هدف ۱ میلی‌گرم دو بار در روز رساند.
به دلیل آنکه بیش از ۸۰ از وارنیکلین بدون هیچ‌گونه تغییری در ادرار دفع می‌شود، تنظیم دوز در موارد بیماری کبد ضرورتی ندارد. در بیمارانی که مبتلا به کاهش شدید کارکرد کلیه هستند (با کلیرانس تخمینی کراتینین کمتر از mL/min ۳۰)، کاهش دوز و رساندن به حد ۵/۰ میلی‌گرم یک بار در روز توصیه می‌شود. وارنیکلین به خوبی توسط دستگاه همودیالیز از خون پاک می‌شود و بنابراین می‌توان دوز مشابهی از آن را در بیمارانی که ۳ بار در هفته همودیالیز می‌شوند به کار برد.
تنظیم دوز در بیماران مسن و یا مبتلا به بیماری‌های طبی همراه ضرورتی ندارد. به دلیل آنکه متابولیزه شدن این ماده در حداقل ممکن در بدن اتفاق می‌افتد، هیچ تداخل دارویی معنی‌داری از نظر بالینی برای آن گزارش نشده است.
ضرورتی برای پایش بالینی و آزمایشگاهی خاص برای بیمار تحت درمان با وارنیکلین وجود ندارد. استفاده از این دارو با هیچ اختلال متابولیک، خونی یا الکتروکاردیوگرافیک خاصی ندارد
@memoryinstitute
مشاوره رایگان
تلفن ۲۶۶۵۴۹۶۱
طراحی سایت و توسعه توسط شرکت نما اندیشان روشن
تمام حقوق این سایت برای کلینیک اعصاب و روان راه احیاء محفوظ می باشد.
با عرض پوزش، برای این جستجو چیزی یافت نشد.
