پرخاشگری کودکان با بازی های کامپیوتری

افزایش پرخاشگری کودکان با بازی‌های کامپیوتری

رابطه‌ی افزایش پرخاشگری در کودکان با میزان استفاده از بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و باخشونت بالا نیز اثبات شده است.

در بازی‌های فیزیکی چون «لی‌لی کردن» ، «گرگم به هوا» و «گل کوچک» بچه‌ها هیجان‌های مثبت پیدا می‌کنند .

که به دنبال آن سیستم‌های قلبی عروقی و ایمنی آن‌ها فعالیت بهتری خواهد داشت.

همچنین این بازی‌ها قدرت حرکتی، تعادل و مهارت‌های حرکتی را نیز افزایش می‌دهند.

از طرفی مهارت‌های شناختی کودکان هم در حین بازی افزایش پیدا می‌کند. برای مثال شناخت رنگ‌ها، طبقه‌بندی اشکال، راه‌های حل مسأله در هنگام بازی‌های فکری می‌تواند تقویت شود.

پرخاشگری کودکان

بازی های انفرادی

در بازی‌های انفرادی نظیر بازی با پازل و بلوک‌های خانه‌سازی نیز خلاقیت کودک تقویت می‌شود .

و او می‌آموزد که چگونه خود را به‌طور مستقل سرگرم سازد.

در سنین ۲ تا ۳ سالگی معمولا بازی‌ها به شکل انفرادی انجام می‌شود.

بازیهای گروهی

با افزایش سن به ۵ تا ۶ سالگی به‌تدریج بازی‌ها به سمت بازی‌های گروهی پیش می‌رود و کودکان، همکاری و کنترل هیجانات را در حین بازی می‌آموزند.

کودکان در سنین ۱۸ تا ۲۴ ماهگی شروع به بازی‌های نمادین یا خیالی می‌کنند.

به‌طورمثال کودک به عروسکش غذا می‌دهد، به شکل نمادین از ظرفی که هیچ چیز در آن نیست غذا می‌خورد .

و در سنین بالاتر نقش بزرگترها را با دوستانش اجرا می‌کند.

مهارتهایی که کودک در این بازیها می آموزد :

در این بازی‌ها کودک مهارت‌های زبانی، استمرار در بازی، افتراق واقعیت از خیال و همدلی را می‌آموزد.

برای مثال وقتی در نقش مادر بازی می‌کند با مسئولیت‌ها و نقش محوری مادر بیشتر آشنا می‌شود و همدلی در او شکل می‌گیرد.

مطالعات نشان می‌دهند کودکانی که کم‌تر تلویزیون تماشا می‌کنند

و بیش‌تر بازی‌های خیالی و اجتماعی انجام می‌دهند در ارتباطات اجتماعی موفق‌ترند.

برخلاف باور عموم هرچه اسباب‌بازی ساده‌تر باشد فرصت خلاقیت و نوآوری بیشتری برای کودک فراهم می‌کند.

با استفاده از شن‌های بهداشتی، خمیربازی و یا بلوک‌های ساده‌ی خانه‌سازی کودکان می‌توانند بر اساس رشد شناختی‌شان اشکال متنوعی را با دست خود بسازند.

این در حالی است که یک آدم‌آهنی که فقط از خودش صدایی تولید می‌کند و یا یک ماشین پر زرق و برق کنترلی بعد از مدت کوتاهی جذابیت خود را برای کودک از دست می‌دهد.

باید توجه کرد که به دلیل تنوع زیاد و هیجان‌هایی که در این بازی‌ها ی کامپیوتریوجود دارد،

کودک کمتر می‌تواند از بازی‌های دیگری که برای رشد اجتماعی او لازم است لذت ببرد و می‌خواهد از هر فرصتی برای بازی‌های کامپیوتری استفاده کند.

از طرفی رابطه‌ی افزایش پرخاشگری در کودکان با میزان استفاده از بازی‌های کامپیوتری پرهیجان و باخشونت بالا نیز اثبات شده است.

بنابراین استفاده از این ابزارها باید با نظارت خانواده در مورد نوع بازی و مدت زمان آن صورت گیرد.

منابع مرتبط :

https://www.sciencedaily.com/releases/2018/10/181001154033.htm

https://www.childrens.com/health-wellness/do-video-games-cause-aggressive-behavior