اختلال دو قطبی

این بیماری انواع مختلفی دارد که مهم‌ترین انواع آن اختلال دوقطبی نوع یک و دو است که تفاوت آن‌ها در وجود دوره شیدایی است، در نوع اول این حالت اتفاق می‌افتد و ولی در نوع دوم فرم خفیف‌تری از آن که نیمه‌شیدایی است، بروز می‌کند، شروع بیماری معمولاً با دوره‌ای از افسردگی و پس از یک یا چند دوره از افسردگی، دوره شیدایی ظاهر می‌شود، در تعداد کمتری از بیماران شروع بیماری با دوره شیدایی یا نیمه شیدایی است.

اغلب افرادی که دچار اختلال دوقطبی هستند دو وضعیت و حال مختلف و متناوب را تجربه می کنند، یکی دوران پُرانرژی شیدایی و دیگری دوران غم و نااُمیدی و از دست دادن علایق به فعالیت‌های مختلف که نوعی افسردگی، این مسأله در مورد کودکانی که دچار اختلال دوقطبی هستند نیز صادق است.

شیدایی دارای علائمی است که باید مورد توجه قرار بگیرند، سرخوشی، اعتماد به نفس کاذب، قدرت قضاوت ضعیف، گفتار سریع، رفتار پرخاشگرانه، تحریک‌پذیری، افزایش فعالیت بدنی، رفتارهای پُرخطر، هزینه‌های مالی غیرمعقول، افزایش تمایل جهت انجام یا رسیدن به اهداف، افزایش میل جنسی، نیاز به خواب اندک، پریشانی زودهنگام، استفاده بی‌دقت و خطرناک مواد مخدر یا الکل، غیبت مکرر در مدرسه یا محل کار، توهمات و یا فرار از واقعیت و عملکرد ضعیف در محل کار یا مدرسه اشاره کرد.

در رابطه با نشانه‌ها و علائم افسردگی در اختلال دوقطبی: غمگینی، نااُمیدی، افکار یا رفتار خودکشی، اضطراب، احساس گناه، مشکلات در خوابیدن، کم اشتهایی و یا افزایش اشتها، خستگی، علاقه اندک به انجام فعالیت‌های لذت‌بخش، مشکلات در تمرکز، کج خُلقی، درد مزمن بدون علت، غیبت مکرر در مدرسه یا محل کار و عملکرد ضعیف در محل کار یا مدرسه ازجمله علائم افسردگی در این اختلال است.

در این مرحله افراد پرخاشگر می‌شوند و نسبت به عقاید مخالف، تغییرات ناگهانی در برنامه‌های از پیش تعیین شده و… واکنش‌های شدید نشان می‌دهند.

جدیدترین مقاله های آموزشی اختلال دو قطبی