VR و مشاوره مجازی

در این شیوه اشخاص میتوانند با یک مشاور صحبت کنند و حرف هایشان را برای شخصی که حضور فیزیکی ندارد بازگو کنند.

چون شخص مریض میداند که تنهاست که شخصی حقیقی در مقابلش حضور ندارد در نهایتا اضطرابش تقلیل می‌یابد و به آسانی می‌تواند رابطه برقرار کند و برای جلسات با درمانگر حقیقی آماده‌تر شود.

VR و درمان مشکلات بدنی

VR علاوه بر بیماری‌های روانی بر بیماری‌های جسمانی نیز تاثیر بسزایی دارد. اشخاص میتوانند به یاری VR با مشکلات زیادی روبرو شوند و ساختار بدن بدرستی فعالیت خواهد کرد. به عنوان نمونه میتوان به بهتر کردن کارکرد سیستم تنفس و سیستم هاضمه (گوارش) اشاره کرد.

این کارکرد شبیه کارکرد نوروفیدبک و بیوفیدبک است ولی چون حواس بیشتری را متوجه خود میکند، اثربخشی نیکوتری نیز خواهد داشت.

VR و درمان اسکیزوفرنی

یکی از نشانه‌های بیماری‌های روانی، شنیدن صداهایی است که در واقعیت وجود ندارند و این مبحث در بیماران اسکیزوفرنی خیلی رایج است. شنیدن این صداها زیان‌های جدی به شخص مریض وارد خواهد کرد. ولی در آزمایشی که بوسیله تیم تحقیقاتی لندن انجام شد به مریضها کمک کرد تا با این صداها به آسانی روبرو شوند.در حقیقت به کمک VR توانستند برای صداهایی که در گوش فرد شنیده میشد تصاویری ایجاد نمایند. به این معنا که آواتاری برای این صداها ایجاد میشد.در نهایت این صدا دیگر برای مریض یک آوای ناخوشایند نبود و زیان‌های وارده بر بیماران راکاهش میداد.

در این پژوهش برای هفتاد و ۵ فرد که بیشتر از یکسال توهم شنوایی داشتند ۶ جلسه رویارویی با آواتار ترتیب دادند، به بیانی دیگر بر صفحه کامپیوتر آوای مزاحم تجسمی عینی پیدا می‌کرد و فرد می‌توانست با آوای درون ذهنش بعنوان یک شخصیت مجازی رو در رو شود.

خود شرکت کنندگان با بکارگیری یک نرم افزار شبیه‌سازی در فرآیند شکل دهی به این صدا مشارکت داشتند تا هم چهره هم آوای فرد مجازی تجسم همان صدایی باشد که آن‌ها در سر خود می‌شنوند. برای هفتاد و ۵ نفر دیگر فقط جلسات روان درمانی ترتیب دادند. بعد از آن که آواتار آوای توهم شکل گرفت، فرد با این آواتار به گفتگو می‌پردازد. درمانگر در مکالمه‌ای سه نفره گاهی با آوای آواتار و گاهی با آوای خودش جواب می‌دهد.

پروفسور تام کریگ از نویسندگان این پژوهش می‌گوید رویارویی فرد با آواتار به او احساس ناامنی نمی‌دهد، آسان است و در کاهش دادن مواردی که فرد صدا می‌شنود ۲ برابر موثرتر از روان درمانی است. این صداها بیشتر فرد را تهدید میکنند یا به او توهین میکنند و بخش زیادی از اشخاص نمی‌دانند که میتوانند به این صداها پاسخ بدهند، حرفهایشان را رد کنند یا با اونها مخالفت کنند؛ چرا که این تجربه بسیار آزاردهنده و ترسناک است. ولی بکارگیری شبیه سازی به آن‌ها کمک میکند تا دریابند که میتوانند با آین صداها مقابله کنند.

در این وضعیت فرد بیشتر حس آسایش و امنیت میکند و خود را قادر می‌بیند که کنترل ذهن و رفتار خود را از دست صدا خارج کند، این تحولی بزرگ است برای فردیکه خود را در برابر این صدا بطور کامل ناتوان می‌دیده است.

در این شبیه سازی به بیمار یاد داده میشود که چطور جلوی صدا بایستد و به عنوان مثال بگوید: «دیگر به حرفت گوش نمی‌کنم چون مزخرف می‌گویی». بعد از دوازده هفته، هفت نفر از اونها که آواتار درمانی شده بودند و دو فرد از اونها که روان درمانی شده بودند گفتند صداها بطور کامل ناپدید شده‌اند. ولی در هفته ۲۴ میزان بهبودی در آن‌ها که آواتار درمانی شده بودند شبیه کسانی بود که روان درمانی شده بودند. این احتمال به آن معنا است که هر از چند گاه باید جلسات مجدد آواتار درمانی را تکرار کرد تا اثر آن تحکیم شود.

VR و اختلال پارانویا

پژوهشگران در دانشگاه آکسفورد نشان داده اند واقعیت مجازی تا چه حد می‌تواند در معالجه افراد مبتلا به پارانویای شدید اثربخش واقع شود.
تیم پژوهشگران این دانشگاه ۳۰ نفر را برای مداوا گزینش و انتخاب کردند که به «هذیان گزند و آسیب» مبتلا بودند.

در این اختلال فرد عقیده دارد تحت اذیت و آزار اطرافیان قرار دارد یا قرار است که تحت چنین آزاری قرار گیرد .برای این بیماران از یک هدست واقعیت مجازی NVis SX۱۱۱ استفاده شد که ۲۴ هزار دلار قیمت دارد و بطور معمول برای کاربردهای نظامی استفاده میشود .با بکارگیری این هدست‌ها اشخاص در شرایط پراسترسی مانند ایستگاه مترو یا آسانسور قرار گرفتند.
پژوهشگران بیماران را به دوگروه تقسیم کردند. به نصفی از بیماران گفته شد از شیوه متداول خود تندرستی بدن بهره ببرند یعنی از تماس چشمی با بقیه و هرگونه تعامل اجتماعی بپرهیزند. ولی از نیم دیگر بیماران خواسته شد مکانیزم‌های دفاعی خود را کنار بگذارند و به آواتارهایواقعیت مجازی نزدیک شوند.

حتی از دسته دوم خواسته شد به آواتارها خیره شده و زل بزنند. پس از انتها و پایان جلسات ممارست نیم ساعته، ۵۰ درصد اشخاص دسته دوم نشانه‌هایی از التیام و بهبود نشان دادند بدین شکل که در موقعیت‌های استرس‌زای دنیا حقیقی هم کم‌تر تحت اضطراب و نگرانی قرار گرفتند. جالب اینجاس که حتی بیست درصد از اشخاص دسته اول هم سطوح پایین‌تری از پارانویا را از خود نشان دادند.

دانیل فریمن استاد دانشگاه آکسفورد می‌گوید: اختلال پارانویا غالبا به انزوا، پریشانی و اندوه ژرف منتج میشود ولی برآیند فوری، مثبت و فوق العاده‌ای که بوسیله استفاده از واقعیت مجازی حاصل شده راه جدیدی را در مداوای این بیماری باز کرده است.

VR و اضطراب اجتماعی

آنهایی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی (SAD) هستند از اینکه تحت نظر یا قضاوت قرار بگیرند یا خود را شرمنده کنند یا در مواجه با تحقیر وارد میکند ، ترسی غیرمنطقی دارند. این اضطراب و هراس گاهی آنقدر شدید میشود که امورات روزمره‌ی آن‌ها را دچار اختلال میکند. مبتلایان به SAD میدانند که هراس آن‌ها با واقعیتِ موقعیت نسبتی ندارد، ولی با این وجود قادر به کنترل اضطراب خود نیستند.

این اضطراب امکان دارد در یک نوع موقعیت یا وضعیت خاص برای آن‌ها پیش بیاید و یا در تمام وقعیت‌ها .برخی از این موقعیت‌ها که جرقه‌ی اضطراب را شعله‌ور میکنند عبارت اند از صحبت با غریبه‌ها، تماس چشمی و شروع گفتگو.واقعیت مجازی به این اشخاص کمک میکند تا بتوانند تمرینات منسجمی را به همراه درمانگرشان در موقعیت‌های هراس آور انجام دهند.

سناریوهای متعددی جهت درمان این مشکل با VR وجود دارند.

در برخی از آن‌ها فرد بیمار خودش درمانگر خودش میشود و در سناریو دیگری، فرد بیمار به همراه درمانگر وارد بازار شلوغی میشود و … دکتر نیهارا کروس می‌گوید واقعیت مجازی باید در مجاور روش قدیمی گفتگو با درمانگر به کارگرفته شود و به تنهایی احتمال دارد فایده نداشته باشد.