نحوه آموزش صبر و بردباری به کودکان
برای آموزش مهارت صبر به کودکانتان در وهله اول خواسته های کودک خود را به تعویق بیندازید تا انتظار را درک کند همچنین برایش یک ساعت شنی تهیه کنید و بخاطر صبوری اش تشویقش کنید.
1. با گام کوچک شروع کنید:صبر در واقع یک مهارت است، بنابراین درست مثل هر مهارت دیگری نیاز به تمرین دارد. کودکان صبور به دنیا نمی آیند، اما با گذشت زمان،آن را یاد می گیرند خواسته های کودک خود را به تعویق بیاندازید تا مهارت انتظار کشیدن را در او تقویت کنید و به کودک بفهمانید صبوری او با پاداش روبه رو خواهد شد.بی قراری از ناامنی و عدم اطمینان می آید.ما بی قراری میکنیم چون یک چیز را همین الان می خواهیم باور نداریم که با صبوری آن را بدست خواهیم آورد، کودکان هم همین حس را دارند. هنگامی که بچه ها به توجه نیاز دارند، به آنها بگویید که الان مشغول هستید، اما بعد از پایان کار به او توجه خواهید کرد پس زمان مشخصی را ارائه دهید.
2. یک تایمر را تنظیم کنید:مفهوم اندازه گیری زمان برای بچه ها جدید است، به ویژه اگر آنها جوان باشند ؛درک 5 دقیقه یا 45 دقیقه برای آنها دشوار است. به بچه ها نمونه های بصری بدهید تا آنها را در درک زمان راهنمایی کنید. اگر بچه ها زمان را از طریق ساعت شنی ببینند، ارتباط بسیار بصری با زمان ایجاد می کنند البته، تایمر های دیجیتال هم مفید است.هنگام زمان بازی کودک ناگهان نگویید” آماده شو باید برویم” محیط را پراسترس میکنید ؛ کودکان نمی توانند احساسات خود را با زمان وفق دهند همین موضوع باعث بی قراری می شود.
3. صبوری را تشویق کنید:از آنجا که صبر و شکیبایی یک مهارت است، ما باید به طور مداوم آن را تقویت و اذعان کنیم ، تقویت مثبت یکی از قوی ترین انگیزه ها برای کودکان و بزرگسالان است.هنگامی که بچه ها حتی برای مدت کوتاه صبوری می کنند، آنها را تشویق کنید شما لازم نیست که آنها را با «جایزه» (مانند یک اسباب بازی) پاداش دهید.فقط به آنها بیاموزید هر کس صبوری کند پاداش می گیرد. تقویت کلامی برای بچه ها عظیم است بگذارید آنها بدانند که متوجه صبر آنها شده اید، نشان دهید که با استقامت و استعداد آنها تحت تاثیر قرار می گیرید.
4. بی قراری را نیز تشویق کنید:اغلب هنگامی که مشغول کارهای روزمره زندگی هستیم کودکان خود را فراموش میکنیم ، رفتارهای پرخاشگرانه نشانه ای از احساس نادیده گرفتن است.اگر فرزند شما با صبوری می جنگد،نشان دهنده آن است که رسیدن به مهارت صبوری کار دشواری است پس کاملا طبیعی است که با طولانی شدن زمان برای رسیدن به خواسته خود عصبی و بی قرار شویم.بزرگسالان همیشه این احساس را دارند بنابراین وقتی بچه های شما می گویند “من نمی توانم صبر کنم! کار سختی است” به آنها بگویید که حرفشان را شنیده و درک میکنید. توضیح دهید که انتظار بخش بزرگی از رشد است و صبوری گاهی لازم است.
