افسردگی در زنان
اختلال افسردگی در زنان بسیار رایج است و زنان دو برابر بیشتر از مردان احتمال ابتلا به افسردگی بالینی را دارند.سلامت روان زنان از حیث اینکه زنان نقش خطیری در پرورش فرزندان دارند، اهمیت ویژه‌ای دارد، ازاین‌رو وظیفه‌ی حساسی بر عهده رسانه‌های سلامت و مسئولین در اطلاع‌رسانی، پیشگیری و درمان به‌موقع این اختلال در همه‌ی جوامع می‌باشد.
فاکتورهای مختلفی در بروز نشانه های افسردگی در زنان نقش دارند ازجمله: عوامل ژنتیکی، هورمونی، آسیب‌های اجتماعی، استرس، استرس ناشی از باروری و زایمان و مصرف داروهای ضدافسردگی.
دانشمندان و پژوهشگران دانشگاه مریلند به تازگی ژنی را کشف کرده‌اند که در موش و انسان یکی است و وقتی افزایش می‌یابد موجب افزایش استرس و اضطراب فرد می‌شود؛ همچنین مطالعات نشان می‌دهد ارتباط میان این ژن و افسردگی به‌صورت مستقیم است و در واقع این ژن در منطقه‌ای از مغز که کنترل احساسات و حافظه را بر عهده دارد هورمون‌های افسردگی را تولید می‌کند.
افسردگی در کسانی که در سابقه‌ی خانوادگی خود افسردگی یکی از اعضای خانواده را گزارش می‌کنند بیشتر به چشم می‌خورد. ولی از آنجایی‌که خیلی از زنانی که در سابقه‌ی خانوادگی خود افسردگی را گزارش نمی‌کنند بنابراین می‌توان گفت ژنتیک به‌طور مشخص نمی‌تواند پیش‌بینی کننده‌ی خوبی برای افسردگی زنان باشد.
معمولاً افراد دچار افسردگی در ام آر آی تفاوت‌های مغزی با افراد سالم از خود نشان می‌دهند؛ یعنی در قسمت‌های مربوط به تنظیم خلق، اشتها، فکر کردن، برنامه‌ریزی و… اختلال از خود نشان می‌دهند. همچنین پیام رسانه‌ای عصبی که مسئول برقراری ارتباط هستند نیز دچار مشکل هستند.در حال حاضر محققان در حال بررسی نقش هورمون‌های زنانه و نوسانات آن در افسردگی هستند. هورمون‌ها قادر به تغییر ترکیب شیمیایی مغز هستند و به دلیل اهمیت نقش یک سری از دوره‌های خاص مثل بلوغ، قبل، بعد و طول دوران بارداری و آستانه‌ی یائسگی در خلق‌وخوی خانم‌ها، دانشمندان توجه ویژه‌ای به هورمون‌ها معطوف کرده‌اند.
