رابطه میان خواب و حافظه
این فرض که خاطرات در خلال خواب پردازش میشوند تاریخچه ای طولانی دارد. فروید اشاره کرده که رویاها میتوانند بخشهایی از تجربه اخیر را به شکل بقایای روز آشکار کنند. هرچند بسیاری از پرسش ها در مورد علت و نحوه پردازش خاطرات در خلال خواب پاسخ داده نشده است، اما آزمایش های اخیر شواهد تجربی جدیدی به نفع این ایده ارائه کرده است که پردازش خاطرات در خلال خواب یک کارکرد انطباقی دارد. امروزه روشن شده است که خواب در صورتی که پس از یادگیری ابتدایی روی دهد عملکرد حافظه را تسهیل میکند و این تسهیل وابسته به خواب را میتوان در بسیاری از انواع متفاوت حافظه مشاهده کرد.
.
به نظر میرسد پردازش در خلال خواب عمیق ظرف چند ساعت پس از یادگیری به خصوص در مراحل 3 و 4 (خواب موج آهسته) به اندوزش حافظه کمک میکند. برخی نتایج حاکی است که خواب موج آهسته اندوزش خاطرات اعلامی را تسهیل میکند اما روی خاطرات غیر اعلامی چنین اثری ندارد. شواهد مستقیم برای چنین فرضی با استفاده از تحریک بوسیله محرک های بویایی و همچنین تحریک بوسیله درونداد الکتریکی مستقیم با بسامدی نزدیک به امواج الکتروانسفالوگرافی آهسته و سایر روش ها فراهم شده است.به علاوه ثبت نورونی در حیوان ها پدیده بازنواخت هیپوکامپ را آشکار کرده است که در آن الگوهای فعالیت طول روز بعدا در خلال خواب مشاهده میشود.
بطور خلاصه خاطرات اعلامی که در طول بیداری کسب میشوند را میتوان در خلال خواب مجددا پردازش کرد و این پردازش میتواند بر احتمال بازیافت بعدی حافظه در زمان بیداری فرد تاثیر بگذارد. تسهیل حافظه اعلامی بطور مشخص بصورت کاهش میزان فراموشی تظاهر میکند نه بصورت بهبود حافظه
