خواب و سلامتی روان
یکی از عواملی که بر سلامت و اختلالات روانی تأثیر گذاشته و از آنها تأثیر میپذیرد خواب و اختلالات مربوط به آن است (اندرسون و برادلی ، 2013). سلامت جسمی و روانی بستگی به ارضای نیازهای اولیه و اساسی، مانند دارد (اوزکان و همکاران، 2015). خواب یک حالت موقت، جزئی، و دوره ای است که طی آن ارگانیسم ارتباطات خود با محیط اطرافش را از دست می دهد و میتواند توسط محرک های دارای شدت متفاوت از بین برود (اوزکان و همکاران، 2015). همچنین خواب یک رفتار نوروبیولوژیکی بنیادین است که بوسیله فرایندهای تعادل حیاتی و شبانه روزی کنترل میشود و برای عملکرد طبیعی مغز حیاتی است (اندرسون و برادلی، 2013).
.
خواب در رشد سالم دوران کودکی و نوجوانی نقش حیاتی دارد. همچنین این موضوع رشد جسمانی و عصبی-زیستی را پشتیبانی کرده (پیچیونی، ریت، نادل و اسمیت ، 2014؛ به نقل از دیمیتریو و همکاران، 2015)، یادگیری آکادمیک و کارکردهای شناختی را تسهیل میکند و برای فرایندهای تثبیت حافظه، استعداد و ظرفیت یادگیری، و عملکرد تحصیلی (دیمیتریو و همکاران، 2015) ضروری است. همچنین کیفیت و طول مدت خواب بهینه و سالم با سلامت روانی (اندرسون و برادلی، 2013)، عملکرد تحصیلی، و تنظیم رفتاری بهتر در طول رشد تمام عمر رابطه دارد (فردریکسون، رودیس، ردی و وای ، 2004).
در مقابل مشکلات مرتبط با خواب باعث ناخوشی، افزایش مرگ و میر، و کاهش کیفیت زندگی می¬شود (اوزکان و همکاران، 2015). اختلالات اولیه، مانند بیخوابی، آپنه انسدادی ، و اختلال رم (REM) نیز به عنوان علل بالقوه و یا عامل خطر در اختلالات روانی و نورودژنراتیو خاص نقش دارند (اندرسون و برادلی، 2014).