مصرف بنزودیازپین ها و بار بیماری آلزایمر

مصرف بنزودیازپین ها و بار بیماری آلزایمر

بنزودیازپین ها معمولا به عنوان داروهای از بین برنده اضطراب و خواب آور مصرف می شوند. علیرغم اینکه طول دوره درمان پیشنهاد شده با این داروها ۴ هفته است اما بیشتر بیماران دورهای طولانی تری از این دارو استفاده می کنند و با توجه به عوارض این داروها، این مسئله به یک نگرانی، خصوصا در کشورهای توسعه یافته تبدیل شده است.

یک مطالعه ۲۷ ساله در کشور فرانسه نشان می دهد کاهش مصرف بنزودیازپین ها با کاهش بار بیماری آلزایمر مرتبط است. در این مطالعه، شیوع و احتمال مصرف مزمن بنزودیازپین ها (مصرف شش ماه و بالاتر) از سن ۶۵ سالگی به بعد در میان افراد با و بدون دمانس بررسی شد و با در نظر گرفتن سه سناریو، بروز دمانس در سال های آتی زندگی تخمین زده شد:

– سناریوی صفر: ادامه مصرف مداوم بنزودیازپین
– سناریوی یک: بروز بیماری بعد از ۶۵ سالگی در صورت نصف کردن میزان مصرف بنزودیازپین
– سناریوی دو: بروز بیماری بعد از ۶۵ سالگی در صورت قطع مصرف بنزودیازپین از سال ۲۰۲۰

شیوع مصرف مزمن بنزودیازپین ها در ۶۵ سالگی در مردان ۱۱.۲% و در زنان ۱۸.۳% تخمین زده شد.

در سناریوی صفر تعداد افراد ۶۵ تا ۹۹ ساله دچار دمانس در سال ۲۰۴۰ برابر با ۱.۳۹ میلیون نفر در زنان (شیوع ۱۲.۶%) و ۰.۷۶ میلیون در مردان (شیوع ۸.۴%) تخمین زده شد.

در سناریوی یک، ۴۶ هزار مورد کاهش در زنان و ۲۰ هزار مورد کاهش در مردان مشاهده خواهد شد. یعنی شیوع بیماری به ترتیب ۱۲.۱% و ۸.۲% خواهد شد.

در سناریوی دو، ۹۹ هزار مورد کاهش در زنان و ۴۴ هزار مورد کاهش در مردان مشاهده خواهد شد (۶.۶% کاهش).

احتمال بروز دمانس در ۶۵ سالگی در سال ۲۰۴۰ در زنان و مردان:
سناریوی صفر به ترتیب ۵۷.۸% و ۴۱.۳%
سناریوی یک به ترتیب ۵۴.۹% و ۳۹.۲%
سناریوی دو به ترتیب ۵۱% و ۳۷%

امید به زندگی بدون دمانس در افراد ۶۵ ساله در زنان و مردان:
سناریوی صفر به ترتیب ۲۵ و ۲۳.۸ سال
سناریوی یک به ترتیب ۲۵.۴ و ۲۴.۴ سال
سناریوی دو به ترتیب ۲۵.۹ و ۲۴.۳ سال

میانه زمان سپری شده با دمانس بین ۶۵ تا ۹۹ سالگی در زنان و مردان:
سناریوی صفر به ترتیب ۴.۵ و ۲.۸ سال
سناریوی یک به ترتیب ۴.۳ و ۲.۷ سال
سناریوی دو به ترتیب ۴ و ۲.۵ سال

بهینه شدن دوز و مدت زمان مصرف بنزودیازپین می تواند کاهش متوسط اما قابل توجهی در بار دمانس در آینده داشته باشد.