از علت تا درمان مبتلا به وسواس کندن مو(تریکوتیلومانیا)
«تریکوتیلومانیا» یا «وسواس کندن» مو یک اختلال روانی غیرارادی است که فرد را ترغیب به کشیدن موهای سر، ابروها، مژهها، دست و یا دیگر نقاط بدن میکند. این اختلال معمولاً در اوایل دوران نوجوانی (10 تا 13 سالگی) شروع میشود و در هر دو جنس مذکر و مونث به یک میزان شیوع دارد و شدت آن در افراد مختلف متفاوت است. به دلیل ظاهر کم پشت و زشتی که موها پیدا میکنند فرد را در روابط خانوادگی و اجتماعی با مشکل روبرو و تأثیر بدی بر زندگی او خواهد گذاشت.
برخی از افراد مبتلابه وسواس کندن مو برای فرار از اضطراب و فشار عصبی، به کندن موهایشان پناه برده و پس از کندن آنها به آرامش میرسند. برخی دیگر نیز ناخودآگاه در زمانهایی که بیکار، خسته و بیحوصله هستند دست به این کار میزنند. همچنین این اختلال میتواند با عوامل احساسی مرتبط باشد. گاهی هم کندن موها راهی برای مقابله با احساسات منفی مانند ترس، تنهایی، خستگی و… است.
تغییرات هورمونی در دوران قاعدگی خانمها نیز در تشدید این اختلال نقش دارد. مصطفی صابری یکی از روانشناسان بالینی؛ در رابطه با این اختلال میگوید: زمانی که افراد یکسری مسائل حلنشده در ذهن داشته باشند و وجود آن را انکار کنند به صورت ناخواسته تنشی در بدن فرد ایجاد میشود که فرد با کندن مو سعی در کنترل آن تنش دارد.
دلیل مشخصی برای این اختلال نیست ولی ممکن است مانند بسیاری از اختلالات روانی دیگر ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی از قبیل سابقه خانوادگی، سن، فشارهای روانی و اختلالاتی دیگری چون افسردگی، اضطراب و وسواس فکری باشد.
رواندرمانی: در واقع نوعی گفتگو درمانی است که در حل مشکلات عاطفی و سلامت بهداشت روان بسیار مؤثر است. یک نوع رایج از رواندرمانی، درمان شناختی رفتاری است که با بهره گیری از آن به شخص مبتلا کمک میکنند تا افکار خود را در مورد خود و ارتباط با دنیای اطرافشان بهبود بخشند.
امتیاز شما به این صفحه