فرزندانمان را متناسب با سن و درکشان نسبت به بیماری کرونا آگاه کنیم
یکی از ویژگیهای فرد به‌هنجار به لحاظ بهداشت روان آن است که احساسات خود را بشناسد و بتواند در مورد آنها صحبت کند، اما امروزه با توجه به بازنشر برخی اخبار، ما با بروز ترس در خصوص شیوع بیماری کونا مواجه شده ایم.
به هیچ وجه فرزندمان را به خاطر بروز احساساتشان مورد تمسخر قرار ندهیم و از عباراتی همچون “تو دیگه بزرگ شدی، ببین من از چیزی نمی ترسم” استفاده نکنیم.اجازه دهیم فرزندان به بروز احساسات خود بپردازند و شنونده فعال باشیم و به‌جای انکار احساسات فرزندان؛ به آنها این اطمینان را بدهیم که در کنارشان حضور داریم.
انجام فعالیت های مشارکتی همچون بازی‌های گروهی، تماشای فیلم مورد علاقه و یا آماده کردن غذا و پرداختن به این گونه فعالیت ها باعث ایجاد روابط صمیمانه بین اعضای خانواده و افزایش کسب مهارت های فردی و بین فردی جدید در میان افراد خانواده می شود.والدین توانمند به این نکته دقت نظر دارند که عدم برقراری ارتباط موثر در این ایام باعث ایجاد محیطی ناخوشایند برای اعضای خانواده می‌شود که در آینده‌ای نه چندان دور باعث تضعیف عملکرد و رفتار آنها در خانه و یا در اجتماع نیز خواهد شد، بنابراین می بایست با مهربانی و عشق؛ پذیرنده اعضای خانواده باشیم؛ به ویژه با نوجوانان منطبق با ویژگیهای رشدی و عاطفی آنها برخورد کنیم.
در این ایام می‌توان با بهره گیری از قصه، بازی و نمایش به فرزندمان برای رشد، ارتقا و بروز احساساتش کمک کنیم. بدین ترتیب که از او بخواهیم خود را به جای یکی از شخصیت های قصه و نمایشی قرار داده و انتهای داستان را با میل و سلیقه خود تغییر دهد.می‌توان در خصوص افزایش مشارکت و نظم‌آموزی برای فرزندان به صورت غیر مستقیم از آنها خواست تا اتاق شخصی و کتابخانه خود را مرتب کنند.
بهره‌گیری از سرگرمی‌ها و بازی‌های جمعی و مشارکتی همچون دوز، نقطه بازی، اسم و فامیل، جمله سازی و مشاعره را در افزایش سطح نشاط و جلوگیری از افسردگی بین اعضای خانواده مهم می باشند. انجام حرکات ورزشی برای تخلیه هیجانی متناسب با محیط منزل، استفاده از بازی‌های فکری همچون معما، پازل، روبیک، شطرنج، منچ و جدول سودوکو باعث ارتقای سطح بهداشت روانی در بین افراد خانواده می شود.
